ترس و امید

خداوندا ببخش ما را برای گـنـاهـانـی که لذتش رفته اما مسئولیتش مانده...

ترس و امید

خداوندا ببخش ما را برای گـنـاهـانـی که لذتش رفته اما مسئولیتش مانده...

سلام به وبلاگ ترس و امید خوش آمدید...

هـرگـز نـمـازت را تـرک مـکـن!

مـیـلیـون هـا نـفـر زیـر خـاک ،

بـزرگ تـریـن آرزویـشـان بـازگـشت بــه دنـیـاست

تـا سجـده کـنـنـد ... ولـو یـک سـجـده !

آخرین مطالب
محبوب ترین مطالب

امام خمینی:

عالم فاسد عالم را متعفن می کند ...

در جهنم از تعفن عالم پناه می برند به آتش و این تعفن، 

تعفن توجه به دنیاست توجه به مقام و به ریاست است

از این چیزها اجتناب کنید...

بر گرفته از صحیفه امام ج6 ص258

  • منتظر تنها

      اگر چهار مرتبه بگویی بیچاره ام و عادت کنی،

      اوضاع خیلی بی ریخت می شود…

      همیشه بگویید الحمدلله، شکر خدا.

      بلکه بتوانی دلت را هم با زبانت همراه کنی.


      اگر پکر هستی دو مرتبه همراه با دلت بگو الحمدلله

      آن وقت غمت را از بین می برد…

      امیدوارم جلوی زبانت را بگیری که موثر است.


      حاج محمد اسماعیل دولابی


  • منتظر تنها

   ﻭﻗﺘﻲ ﮐﻪ ﻣﻲ ﮔﻮﻳﻨﺪ  ﻋﻠــﻲ ‏(ﻉ) ﻏﺮﻳﺐ ﺑﻮﺩ...

   ﻟﻌﻨﺖ ﻣﻲ ﮐﻨﻴﻢ ﻣﺮﺩﻣﺎﻥ ﺁﻥ ﺯﻣﺎﻥ ﺭﺍ...


   ﻭﻗﺘﻲ ﮐﻪ ﻣﻲ ﮔﻮﻳﻨﺪ  ﺣﺴﻴـــﻦ ‏(ﻉ) ﻏﺮﻳﺐ ﺑﻮﺩ...

   ﻟﻌﻨﺖ ﻣﻲ ﮐﻨﻴﻢ ﻣﺮﺩﻣﺎﻥ ﺁﻥ ﺯﻣﺎﻥ ﺭﺍ...


   وﺍی ﺑﻪ ﺭﻭﺯی ﮐﻪ ﺑﮕﻮﻳﻨﺪ ﻣﻬـــﺪی ‏(ﻋﺞ‏) ﻏﺮﻳﺐ ﺑﻮﺩ!


  • منتظر تنها

خـداونـدا

بـه مـا چـنـان ایـمـانـی عـنـایـت کـن،

کـه خـود را اسلام نـشـمـریـم و دیـن مـعـنـا نـکـنـیـم،

و نـفـسـانـیـت خـود را،

بـا رضـایت تـو اشـتـبـاه نـگـیـریـم.



  • منتظر تنها

استاد‎ پناهیان:

قربانی دادن در راه خدا، مهمترین امتحان انسان و راه اصلی تقرب است.

داستان هابیل و قابیل بر سر درست قربانی دادن بود،

این دلیل اصلی بودن امتحان قربانی در حیات بشر است.

امروزه قربانی دادن صریح منسوخ شده،

ولی اصل قربانی دادن پابرجاست.

هرکسی باید ببیند اسماعیلش چیست 

و چه زمانی از او می خواهند که قربانیش کند.

  • منتظر تنها

حاج اسماعیل دولابی:

دل هر جا برود، فکر و دست و پا هم به دنبال آن می رود

دلت را به سوی خدا و خوبان خدا بفرست،

همه ی وجودت اصلاح می شود.

برای اینکه دلت نزد خدا برود؛

چیزی را که دوست داری در راه خدا بده،

دلت هم همراه آن به نزد خدا می رود . . .


  • منتظر تنها

پــروردگــارا! 


از مــاه و خــورشــیــد شــرمــنــده ایــم


از انــس و جــان شــرمــنــده ایــم


حـــتـــی از ابــلــیــس شــرمــنــده ایــم


کــه آنــهــا در کــار خــود ثــابـــت قــدم بــودنــد


و مــا در عــهــد و پــیــمــان بــا تــو ثــابــت قــدم نــبــودیــم


خــدایا ثــابــت قــدمــمــان کــن!!

  • منتظر تنها

آیت الله بهجت (ره):

وداع از این دنیا برای ما بسیار نزدیک است، 

ولی ما آن را بسیار دور می‌بینیم، وگرنه اینقدر با هم نزاع نداشتیم. 

دنیاپرستان را بنگرید که به چه دل بسته‌اند 

و بر سر چه با هم نزاع دارند، به دنیایی از کاغذ و مقوا و خانه عنکبوت!


  • منتظر تنها

     در روایت آمده هر روز صـبـح، آن روز به مـا می گـویـد: 

                          من روز جدیدی هستم.

     ما را نصیـحت مـی کـنـد کـه: در مـن خـوب حـرف بزن 

     و در من عمل خیر انـجـام بـده، مـن در قـیـامـت بـرای

     تو شـهـادت مـی دهـم و اگـر امـروز را از دسـت دادی

     دیگر من را نخواهی دید.

     به واقع همین طور است،

     اگر امروز از دست ما برود دیگر چنین روزی را نخواهیم 

     دید و دیگر نـخـواهد آمد. زمـان می گـذر و هر یـک روز،

     بــرای مــا در پــیـشـگاه الـهـی شـهـادت خـواهـد داد.

                          آیت الله مجتهدی تهرانی

        



  • منتظر تنها

علامه محمد تقی جعفری (ره) می گفتند:

برخی از جامعه شناسان برتر دنیا در دانمارک جمع شده بودند تا پیرامون موضوع مهمی به بحث و تبادل نظر بپردازند.

موضوع این بود: ارزش واقعی انسان به چیست؟

برای سنجش ارزش بسیاری از موجودات، معیار خاصی داریم. مثلا معیار 

ارزش طلا به وزن و عـیار آنست. معیار ارزش بنزین به مـقـدار و کـیـفـیـت 

آنست. معیار ارزش پول پشتوانه آنست،

اما معیار ارزش انسانها در چیست؟

هر کدام ازجامعه شناسان، سخنانی گفـته و مـعـیارهـای خاصـی ارایـه 

دادند. هنگامی که نوبت به بنـده رسیـد، گفتم: اگر میخواهید بدانید یک

انسان چقدر ارزش دارد، ببینید به چه چـیزی عـلاقه دارد و به چه چیزی 

عشق می ورزد. کسیکه عشقش یک آپارتمان 2 طـبـقه اسـت، در واقع 

ارزشش به مقدار همان آپـارتـمـان است. کسی که عشقش ماشینش 

است، ارزشش به همان میزان است. اما کـسـی که عـشـقـش خـدای

متعال است، ارزشش به اندازه خداست.

علامه فرمودند: مـن ایـن مـطـلب را گفـتم و پـایـیـن آمدم. وقتی جامعه

شنـاسـان سخـنـان مـن را شنـیـدند، برای چند دقـیـقـه روی پـای خـود

ایستادند و کف زدند. هـنـگامی که تـشـویق آنها تمام شد، مـن دوبـاره

بلند شدم و گفتم: عزیزان، این کلام علی (ع) بود...

  • منتظر تنها