- ۰ نظر
- ۲۶ اسفند ۹۳ ، ۱۵:۰۰
حاج اسماعیل دولابی:
اینکه وقتی پس از تحمل ضایعات و خسارات متعددی در یک
حادثه جان سـالم به در می بریم، می گویـیم خدا رحـم کرد،
آیا کفران همه ی رحمت هایی نیست که خداوند از اول عمر
شامل حال ما ساخته است؟ آیا فقط در همین یک مورد خدا
رحـم کـرد و تا به حـال رحـم نـکرده بود؟ تا وقتی سـلامـت و
آسایـش و آرامـش نصـیـب ساخـته بود، چـرا رحمت الهی را
نمی دیدی و همین که خطر آمد، دیدی؟
حاج اسماعیل دولابی:
اصلاح امور دنیایمان را خود خدا عهده دار شده است
ولی مردم دنیا به عکس عمل می کنند؛
بار سنگین دنیا را به دوش خود می کشند
و آخرتشان را که باید خودشان برای آن تلاش کنند،
به خدا وا می گذارند.
مَــن کَــانَ یُــرِیــدُ حَــرْثَ الْآخِـرَةِ نَــزِدْ لَـهُ فِـی حَــرْثِــهِ ۖ وَ مَــن کــانَ
یُـرِیـدُ حَـرْثَ الـدُّنْـیَـا نُـؤْتِـهِ مِـنْـهَـا وَ مَـا لَـهُ فِـی الْآخِـرَةِ مِـن نَّـصِـیـبٍ
کـسـی کـه زراعـت آخـرت را بـخـواهـد، بـه کشت او برکت و افزایش
مـیدهیم و بر مـحـصولش میافـزاییم؛ و کـسی که فقط کشت دنیا
را بطلبد، کمی از آن به او میدهیم امّا در آخرت هیچ بهرهای نـدارد!
سوره شوری آیه 20