چه با خودت آوردی؟

      

    در صحنه قیامت نمی‌گویند تو در دنـیا چـه کردی بـلـکـه 

    مـی‌ گویند چه با خودت آوردی؟

    یعنی انـسـان باید یک قـدرتـی داشـتـه باشـد که بتواند 

    اعـمـال حسنه را با خود ببرد. 

   یعنی اعـمـالـش در دسـتـش نقد باشد. یـعـنـی این طور 

   نـبـاشد که کار خـیر بکند بعد گـنـاه کند، غـیـبـت کند و... 

   که با این کارها افعال خیرش بـریـزد.

   آیت الله جوادی آملی

ترس از قبر

وحشتناک ترین لحظه ی زندگی، لحظه ایست که انسان را در 

سرازیری قبر می گذارند...

شخصی نزد امام صادق (ع) رفت و گفت من از آن لحظه بسیار

می ترسم، چه کنم؟

امام فرمودند: زیارت عاشورا را زیاد بخوان

آن مرد گفت چگونه با خواندن زیارت عاشورا از خوف آن لحظه در 

امان باشم؟

امام فرموند: مگر در پایان زیارت عاشورا نمی خوانید

اللهم ارزقنی شفاعة الحسین یوم الورود؟

تا امام حسین(ع)درآن لحظه به فریادتان برسد.

جامع الزیارات ص179

متن زیارت عاشورا

سوال

بزرگ ترین و مهمترین سوال روز قیامت...

دانلود ویدئو

مدت زمان: 4 دقیقه 55 ثانیه 

بهشت

اگر با دیده دل به آنچه از بهشت براى تو وصف شده است، نـگـاهـت را بدوزى، جـان تو از آنچه از دنیا همچون شـهـوت‏ ها و خـوشـى ‏ها و زیـورها و مـنـظره ‏هـاى دل‏ انـگـیـز و زیـبـاى آن که براى تو آفریده شده است، بـیـزارى جـسـتـه و بـا انـدیـشـیـدن در صـداى بـرگ‏ هـاى درخـتـانـى کـه در اثـر وزش نسـیـم پدید مى ‏آید و ریـشه‏ هـاى آن درخـتـان در درون تـپـه ‏هـایـى از مـشـک بـر سـاحـل جـوى ‏هـاى بـهـشـت پـنـهـان گـردیـده است و نـیـز بـا انـدیشـیـدن در خـوشـه ‏هـاى مـرواریـد و شـاخـه ‏هـاى تـر و تـازه آن و ظـاهـر شـدن آن مـیـوه ‏هـا بـه صـورت ‏هـاى گونـاگـون، در پـوسـت شـکـوفـه ‏هـاى آن درخـتـان، جان تو حیران و سرگردان و از خود بیخود مى‏ گردد.

 اندیشیدن در آن میوه ‏هایى که بدون زحمت چیده شده و به آن گونه که چیننده بخواهد، حاضر مى‏ شود و براى ساکنان آن در گرداگرد کاخ‏ هاى آن، عسل ‏هاى صاف و خالص و شراب‏ هاى تصفیه شده به چرخش در مى ‏آید.

اهل بهشت گروهى هستند که همواره بزرگوارى شامل آنان شده تا اینکه به سراى آرامش بهشت جاوید رسیده و از نقل مکان ‏ها و سفرها آسوده گردند.

پس اى شنونده! اگر دل خود را از هر چیزى بازداشته و به رسیدن به آن منظره ‏هاى شگفت‏ انگیز مشغول گردانى، جان تو در اشتیاق بهشت پرواز نموده و براى تعجیل در رسیدن به آن، مجلس سخنرانى مرا رها نموده و همسایگى به گور خوابیدگان را برخواهى گزید. خداوند ما و شما را از کسانى قرار بدهد که با رحمت خداوند و با تمام وجود براى رسیدن به جایگاه نیکان، تلاش مى‏ نمایند.

خطبه 164 نهج البلاغه

                 از اخــبــار آن دنیا بـا خـبــر شــویــد!

         

قبر

در قبرها چه می‌گذرد؟

مرگ، حقیقتی است ناشناخته که ذهن تمامی انسان‌های کره خاکی را گاه به گاه به خود مشغول می‌سازد. واقعیتی ناشناخته که سۆالات بسیاری را برای آدمی ایجاد می‌سازد. راهی که باید رفت و طعمی که باید چشید. اولین خانه انسان پس از جان دادن قبر اوست. قبری که می‌تواند در دل خاک، دریا، کوهستان و ... باشد. حال سۆالی بزرگ ایجاد خواهد شد!! به راستی در قبرها چه می‌گذرد؟!

قــبــر

این سۆالی است که یافتن پاسخ قطعی آن، شاید، جز با تجربه ممکن نباشد. اما پیشوایان دینی برای آماده ساختن پیروان خود پرده از روی برخی حقایق برداشته‌اند و رهنمودهایی برای بهتر مواجه شدن با آن داده‌اند.

وقایع اتفاقیه شب اول

بر اساس  برخی روایات می‌توان وقوع برخی رویدادها در شب اول قبر را قطعی دانست:
 
1) حضور ملائکه

بررسی مجموع روایات نشان می‌‌دهد پس از آنکه فرد در قبر گذاشته می‌شود دو فرشته به نام‌های نکیر و منکر بر وی وارد شده و از اعمال کلی او سۆال می‌شود و کیفیت ایمان وی مشخص می‌گردد. در روایت زیر چنین آمده است:

امام صادق (علیه السلام) می‌فرمایند: «زمانی که فردی را در قبرش قرار می‌دهند دو ملک بر او وارد می‌شوند. فرشته‌ای از سمت راست او و فرشته‌ای از سمت چپش در کنارش قرار گرفته و شیطان در مقابلش می‌ایستد در حالی که چشمانش هم‌چون شعله بدون دود می‌ماند ... [1]
 
 
2) سۆال

بر اساس آنچه در روایات آمده است سۆال از چهار چیز در قبر حتمی:

1ـ پروردگار و رب

2ـ دین

3ـ پیامبر

4ـ امام

پاسخ فرد به هر یک از این سۆالات بسته به عملکرد او در دنیا خواهد داشت و سرنوشت او را در برزخ مشخص می‌سازد. در روایت چنین آمده است:

امام رضا (علیه السلام) می‌فرمایند: به مۆمن در قبرش گفته می‌شود: 

پروردگار تو کیست؟پاسخ می‌دهد الله.

سپس به او گویند: دین تو چیست؟ جواب دهد اسلام.

بعد از او می‌پرسند: پیامبر تو کیست؟ در جواب گوید محمد (ص).

از او سۆال می‌شود: امام تو که بود؟ پس گوید فلانی.

در نهایت از او سۆال می‌شود: چگونه بر این راه قرار گرفتی؟ پاسخ می‌دهد: امری است که خداوند مرا بر آن رهنمون ساخت و ثابت قدم گردانید.

پس به او می‌گویند هم‌چون عروسان [با آرامش] بخواب. سپس دری به سوی بهشت بر او گشوده خواهد شد ...[2]

3) فشار قبر

---

[1] الزهد  ص 86.

[2] الکافی (ط - الإسلامیة)  ج‏3  ص 238.

منبع: تبیان

 از اخــبــار آن دنیا بـا خـبــر شــویــد!

انواع جان دادن انسان ها

انسان‌ها در هنگام جان دادن، به چهار دسته تقسیم می‌شوند:

1) مومنانی که راحت جان می‌دهند

حضرت علی (ع) می‌فرمایند:

هنگام مرگ مؤمنان، بشارتی به آنان داده می‌شود که چشمشان روشن شده و به مرگ علاقه پیدا کرده و راحت جان می‌دهد.[1]

 

2) مومنانی که به سختی جان می‌دهند

گاهی ممکن است یک مؤمن هم مراحل جان دادن سختی داشته باشد. این امر به این خاطر است که جان دادنش، کفّاره‌ی گناهانش شود.

پیامبر اکرم (ص) می‌فرماید:

مرگ (و سختی‌های آن) سبب جبران گناهان مؤمنین است[2]

 

3) کافرانی که راحت جان می‌دهند!

شاید قبول این امر برای ما سخت باشد که فرد مؤمنین به سختی جان به دهد اما یک شخص کافر جان دادن راحتی داشته باشد. با این حال باید بدانیم که این امر در آموزه‌های دینی ما آمده است. اما دلیل آن را هم برای ما توضیح داده‌اند. 

امام کاظم (ع) در این رابطه می‌فرمایند:

راحت مردن کافر، به خاطر تسویه حسابی است که خداوند نسبت به کارهای نیک آنان انجام می‌دهد و این آخرین لذت یا راحتی است که برای آنان است و آخرین ثواب حسنه‌ای است که برای آنان بوده است.[3]

 

4) کافرانی که به سختی جان می‌دهند

برای این دسته از کافران، جان دادن سخت در حقیقت شروع عذابی است که برایشان مهیا شده است.

---

[1] بحارالانوار، ج6  ص153   ح8

[2] بحارالانوار، ج6  ص151   ح3

[3] بحارالانوار، ج6  ص155   ح10

 از اخــبــار آن دنیا بـا خـبــر شــویــد!

چگونه بدون حساب وارد بهشت شویم؟

پیامبر اکرم (ص) فرمودند:

اخـــلاقـــتـــان را نـــیــکــو کــنــیـد

و با همسایگان خود مهربان باشید 

و زنــانــتــان را گـــرامــی بــداریــد 

تا بدون‏ حساب وارد بهشت شوید.

وسائل الشیعة  ج 1  ص 301

 از اخــبــار آن دنیا بـا خـبــر شــویــد!

توصیه های خدا برای آن دنیا

ای فـــرزنــد آدم

زاد و توشه بسیار فراهم کن زیرا راه بسی دور است

و بار خویش را سبک گردان زیرا ( پُلِ ) صراط بسیار باریک است

و عمل خویش را خالص گردان چون که بازرس بی نهایت بینا می باشد

و خـواب ( بـسیـار و طولانی ) خـود را برای قبر به تـأخیـر بـیـنـداز

و فخر و مباهات کردن را برای ترازوی ( سنجش اعمال ) قرار بده

و لذّت بردن خویش را برای بهشت بگذار

و ( خالص ) برای من باش

و با پست شمردن دنیا به من نزدیک شو تا از آتش دوزخ دور گردی.

حدیث قدسی

   از اخــبــار آن دنیا بـا خـبــر شــویــد!

نوشته های روی درهای جهنم

پیامبر اسلام (ص) در سفر عظیم آسمانی معراج با همسفر گرامی خود جبرئیل از بهشت و جهنم دیدن کرده ٬ انواع نعمتهای درخشان بهشت را از نزدیک دیدند 

 شعله های وحشت آور و عذابهای گوناگون دوزخ را نیز مشاهده کردند. دیدار به پایان رسید ٬ آنگاه عزم مراجعت نموده و آنجا را به قصد خروج ترک کردند.

هنگام مراجعت ٬ جبرئیل از رسول خدا (ص) پرسید : آیا آنچه که بر روی درهای بهشت و جهنم نوشته شده بود ٬ خواندی یا نه ؟ 

حضرت فرمود : نه نخواندم. باید برگردیم و با هم آن نوشته ها را بخوانیم. به این ترتیب ابتدا از درهای بهشت دیدن کردیم و سپس به دیدار نوشته های درهای جهنم رفتیم و دیدیم سخنانی روی درهای هفتگانه دوزخ به این ترتیب نوشته شده است :

در درب اول  کسی که می خواهد در روز قیامت برهنه نباشد ٬ در دنیا برهنگان را بپوشاند. کسی که می خواهد در روز قیامت تشنه نباشد تشنگان را در دنیا سیراب کند و کسی که می خواهد در روز قیامت گرسنه نباشد ٬ گرسنگان را در دنیا طعام دهد.

در درب دوم  آن کس که امیدوار به خدا بود سعادتمند است. آن کس که از خدا ترسید از حوادث محفوظ و ایمن است. آن کس که به غیر خدا امیدوار است و از غیر خدا می ترسد٬ هلاکت و غرور او را گرفته است .

در درب سوم  سه طایفه مورد لعن خداوند هستند : ۱) دروغگویان  ۲) بخیلان ۳) ستمگران

در درب چهارم  آن کس که به اسلام اهانت می کند خدا او را ذلیل و خوار کند . آن کس که به خاندان جلیل پیامبر (ص) توهین کند ٬ خدا او را ذلیل و خوار نماید. آن کس که ستمکار را در ستم او بر دیگران کمک کند ٬ خدا او را ذلیل نماید.

در درب پنجم  پیروی از هوا و هوس نکن ٬ چون هوا و هوس در برابر ایمان است. گفتار بی مورد و سخنان زیادی که سود بخش نیست نگو ٬ تا از نظر خداوند نیفتی. یاور ظالم نباش ٬ زیرا بهشت برای ستمگران آفریده نشده است.

در درب ششم من بر انسانهایی که در راه کسب معاش و سعادت و آبروی خود ٬ تلاش و کوشش می کنند حرام هستم. من به آنهایی که کمک به امور خیریه می کنند و احسان و انفاق می نمایند حرام هستم . من به آنهایی که روزه می گیرند حرام هستم.

در درب هفتم پیش از آنکه خداوند به حساب شما رسیدگی کند ٬ به حساب خودتان برسید. پیش از آنکه خداوند شما را سرزنش کند ٬ خود را سرزنش کنید. پیش از آنکه شما را به محکمه عدل الهی رهنمون سازند خدا را همواره بخوانید که پس از آن قادر به این کار نخواهید بود .

بحار ٬ ج۸ ٬ ص ۱۴۵ ٬ به نقل از روضه کافی

 از اخــبــار آن دنیا بـا خـبــر شــویــد!

دروازه های بهشت

نام های دروازه های بهشت عبارتند از:

1) دروازه ی اهل خوبی و معرفت

ـ پیامبر(ص)می فرمایند:

بهشت دروازه ای دارد به نام باب المعروف که جز اهل خوبی از آن 

وارد نمی شوند.[2]

2) دروازه ی صبر

3) دروازه ی شکر

4) دروازه ی بلا

5) دروازه ی اعظم

بلال حبشی از پیامبر (ص) نقل می کند که فرمودند: 

دروازه ی صبر، در کوچکی است که یک لنگه دارد. حـلقه ای ندارد و

از یاقوت سرخ است. 

دروازه ی شکر، دری است که دو لنگه دارد. فاصله ی میان دو لنگه

50 سال است و از یاقوت سفید است. 

دروازه ی بلا، دری است که یک لنگه دارد و از یاقوت زرد است. 

بلال پرسید: مگر دروازه ی بلا همان دروازه ی صبر نیست؟

پیامبر (ص)فرمودند: نه!

بلال عرض کرد: پس بلا چیست؟ 

فرمودند: مصیبت ها، دردها و بیماری ها.

بعد فرمودنـد: ایـن دروازه از یاقوت زرد است و یک لنگه دارد و چه

کم اند کسانی که از این در وارد می شوند. 

دروازه ی اعظم، مخصوص بندگان صالح و بندگان پارسا و خداخواه

است که با خداوند انس و الفت دارند و از آن وارد می شوند.[3]

6) دروازه ی روزه داران(ریّان):

ریّان، به معنی سیراب است که جز روزه داران از آن وارد نمی شوند.[4]

7) دروازه ی پیامبران، صالحان، صدّیقین، شهدا، شیعیان

و مسمانان است.

ـ از امیرالمؤمنین(ع) روایت داریم که می فرمایند: 

بهشت 8 دروازه دارد که از یکی پیامبران و صدّیقان وارد می شوند.

از یکی شهدا و صالحان وارد می شوند.

از پنج دروازه شیعیان وارد می شوند.

و از یک دروازه ی دیگر مسلمانانی که به وحدانیّت خدا ایمان دارند و

ذرّه ای با ما اهل بیت(ع) دشـمـنی نداشته و گـمراه نشده اند وارد 

می شوند.[5]

ـ پیامبر (ص) می فرمایند:

بهشت 8 دروازه دارد و هرکس که می خواهد وارد بهشت شود،

باید این خصوصیّات را دارا باشد:

1) اهل صدقه دادن 2) بخشندگی 3) خوش گویی و خوش اخلاقی

4) عدم آزار بندگان خدا. [6]

8 ) دروازه ی جهادگران 

ـ پیامبر (ص) فرمودند: 

همانا دروازه های بهشت در سایه ی شمشیرهاست و آن هایی که

در راه خدا جهاد کردند.[7]

ـ امیرالمؤمنین (ع)می فرمایند:

جـهـاد، دری از درهـای بـهـشت است که خـداوند آن را برای بندگان

خاصّش گشوده است.[8]

ـ از امام کاظم(ع)سؤال کردند:

این که می گویند امیرالمؤمنین(ع) دری از درهای بهشت است، 

یعنی چه؟

فرمودند: یعنی هرکس در خلق و خوی، ایمان و عمل خویش به آن

حضرت(ع) تأسّی کند، به بهشت وارد می شود.[9]

برگرفته از کتاب در محضر امیرالمؤمنین(ع) - جلد1

حجة الاسلام والمسلمین محمدرضا حاتم پوری کرمانی

---

1ـ خصال صدوق، ابواب الثمانیه.

2ـ میزان الحکمه، ج2، ص 807 ، قرب الاسناد، ص 120.

3ـ همان مدرک و بحارالانوار، ج8، ص116.

4ـ معانی الاخبار، ص409.

5ـ خصال صدوق، ص 408.

6ـ میزان الحکمه، ج2، ص 809ـ الدُور المنثور، ج1، ص597.

7ـ همان مدرک.

8ـ نهج البلاغه، خطبه ی 27.

9ـ اصول کافی، ج2، ص389.

 از اخــبــار آن دنیا بـا خـبــر شــویــد!