دروازه های بهشت

نام های دروازه های بهشت عبارتند از:

1) دروازه ی اهل خوبی و معرفت

ـ پیامبر(ص)می فرمایند:

بهشت دروازه ای دارد به نام باب المعروف که جز اهل خوبی از آن 

وارد نمی شوند.[2]

2) دروازه ی صبر

3) دروازه ی شکر

4) دروازه ی بلا

5) دروازه ی اعظم

بلال حبشی از پیامبر (ص) نقل می کند که فرمودند: 

دروازه ی صبر، در کوچکی است که یک لنگه دارد. حـلقه ای ندارد و

از یاقوت سرخ است. 

دروازه ی شکر، دری است که دو لنگه دارد. فاصله ی میان دو لنگه

50 سال است و از یاقوت سفید است. 

دروازه ی بلا، دری است که یک لنگه دارد و از یاقوت زرد است. 

بلال پرسید: مگر دروازه ی بلا همان دروازه ی صبر نیست؟

پیامبر (ص)فرمودند: نه!

بلال عرض کرد: پس بلا چیست؟ 

فرمودند: مصیبت ها، دردها و بیماری ها.

بعد فرمودنـد: ایـن دروازه از یاقوت زرد است و یک لنگه دارد و چه

کم اند کسانی که از این در وارد می شوند. 

دروازه ی اعظم، مخصوص بندگان صالح و بندگان پارسا و خداخواه

است که با خداوند انس و الفت دارند و از آن وارد می شوند.[3]

6) دروازه ی روزه داران(ریّان):

ریّان، به معنی سیراب است که جز روزه داران از آن وارد نمی شوند.[4]

7) دروازه ی پیامبران، صالحان، صدّیقین، شهدا، شیعیان

و مسمانان است.

ـ از امیرالمؤمنین(ع) روایت داریم که می فرمایند: 

بهشت 8 دروازه دارد که از یکی پیامبران و صدّیقان وارد می شوند.

از یکی شهدا و صالحان وارد می شوند.

از پنج دروازه شیعیان وارد می شوند.

و از یک دروازه ی دیگر مسلمانانی که به وحدانیّت خدا ایمان دارند و

ذرّه ای با ما اهل بیت(ع) دشـمـنی نداشته و گـمراه نشده اند وارد 

می شوند.[5]

ـ پیامبر (ص) می فرمایند:

بهشت 8 دروازه دارد و هرکس که می خواهد وارد بهشت شود،

باید این خصوصیّات را دارا باشد:

1) اهل صدقه دادن 2) بخشندگی 3) خوش گویی و خوش اخلاقی

4) عدم آزار بندگان خدا. [6]

8 ) دروازه ی جهادگران 

ـ پیامبر (ص) فرمودند: 

همانا دروازه های بهشت در سایه ی شمشیرهاست و آن هایی که

در راه خدا جهاد کردند.[7]

ـ امیرالمؤمنین (ع)می فرمایند:

جـهـاد، دری از درهـای بـهـشت است که خـداوند آن را برای بندگان

خاصّش گشوده است.[8]

ـ از امام کاظم(ع)سؤال کردند:

این که می گویند امیرالمؤمنین(ع) دری از درهای بهشت است، 

یعنی چه؟

فرمودند: یعنی هرکس در خلق و خوی، ایمان و عمل خویش به آن

حضرت(ع) تأسّی کند، به بهشت وارد می شود.[9]

برگرفته از کتاب در محضر امیرالمؤمنین(ع) - جلد1

حجة الاسلام والمسلمین محمدرضا حاتم پوری کرمانی

---

1ـ خصال صدوق، ابواب الثمانیه.

2ـ میزان الحکمه، ج2، ص 807 ، قرب الاسناد، ص 120.

3ـ همان مدرک و بحارالانوار، ج8، ص116.

4ـ معانی الاخبار، ص409.

5ـ خصال صدوق، ص 408.

6ـ میزان الحکمه، ج2، ص 809ـ الدُور المنثور، ج1، ص597.

7ـ همان مدرک.

8ـ نهج البلاغه، خطبه ی 27.

9ـ اصول کافی، ج2، ص389.

 از اخــبــار آن دنیا بـا خـبــر شــویــد!

شفاعت ائمه (2)

چه کسانی مورد شفاعت ائمه قرار می گیرند؟

۱) حفظ اصل ایمان

کسانی مورد شفاعت قرار می گیرند که به سبب گناهان، اصل ایمانشان به خطر نیفتاده باشد. به همین جهت در منابع دینی آمده است: کافر، مشرک و منافق در روز قیامت مورد شفاعت قرار نمی‌گیرند.

روحانی سیدمحمدکاظم، پیشین ص۲۷

پیامبر خدا (ص): نه شکّاکان و مشرکان شفاعت شوند و نه کافران ومنکران؛ بلکه شفاعت مخصوص مؤمنان یکتا پرست است.

میزان الحکمه ج۵ ص۵۸۷ به نقل از بحار الأنوار : ٨/۵٨/٧۵

۲) آزار دهنده ذریه رسول خدا (ص) نباشد

افرادی که به ذریه پیامبر(ص) آزار می‌سانند مورد شفاعت واقع نمی‌شوند، زیرا اولا طبق متون دینی تمام ستمگران از زمره شفاعت شوندگان خارج می‌شوند و ثانیا آزار دهندگان به هر فرد مۆمن و مسلمانی جز افرادی هستند که قابل شفاعت نمی‌باشند و در خصوص فرزندان رسول خدا (ص) نقل شده است: هنگامی که در مقام شفاعت قرار گیرم برای گناهکاران امتم شفاعت می‌کنم و خداوند شفاعت مرا می‌پذیرد، به خدا سوگند برای کسانی که ذریه و فرزندان مرا آزار داده باشند شفاعت نمی‌کنم.

 مطهری، احمد، کاردان، غلامرضا، شفاعت، قم، انشارات موسسه در راه حق، ص۱۶۹

۳) تارک نماز نباشد

یکی از شرایط پذیرفته شدن شفاعت آن است که شفاعت شونده اهل نماز باشد و نماز را وظیفه ای مهم و محترم بشمارد و نسبت به آن سهل انگاری نکند. همان، ص۱۷۱

همچنانکه امام صادق (ع) می‌فرماید: شفاعت ما به کسی که نماز را سبک بشمارد نمی‌رسد.

ری شهری، محمد، پیشین، ص۱۴۷۲، ح۹۴۸۴

کسانی که به طور کلی از ایمان محروم اند و دین و عمل آنها مورد رضایت خداوند نیست(مشرکان، کافران، ناصبیان، دشمنان رسول اکرم و خاندان او) محروم از شفاعت بوده و در عذاب جهنم جاودانه و همیشگی خواهند بود.

۴) شفاعت شونده رابطه ای معنوی با شفیع داشته باشد

کسانی مورد شفاعت قرار می‌گیرند که در دنیا ارتباط روحی و معنوی خاصی بین آنان و شافعان برقرار باشد. مثل اینکه خدمت یا احسان و یا محبتی درباره او و یا بستگان و دوستان شفیع کرده باشند.

طیب،سیدعبدالحسین، کلم الطیب، تهران، انتشارات بنیاد فرهنگ اسلامی حاج محمدحسین کوشانپور، ص۸۱۴

در حقیقت یکی از حکمت هایی که سبب شده خداوند اولیای الهی را در روز قیامت، واسطه و شفیع در فیض مغفرت و بخشش خود، به این افراد قرار دهد همین رابطه معنوی و سنخیتی است که در دنیا میان آنان برقرار است.

روحانی، سیدمحمد، پیشین، ص۲۹

۵) اعتقاد قلبی به شفاعت داشته باشد

از احادیث شفاعت استفاده می‌شود کسانی مورد شفاعت واقع می‌شوند که اعتقاد قلبی به شفاعت داشته باشند.

مطهری، احمد، پیشین، ص۱۷۰ 

همچنانکه ار رسول خدا (ص) نقل شده است: هر کس به شفاعت من ایمان نداشته باشد شفاعت من به او نمی‌رسد.

مجلسی، محمدباقر، بحارالانوار، بیروت دارالوفاء، ج۸، ص۵۸

۶) خیانت کار و فریب دهنده نباشد

در روایتی از رسول خدا (ص) آمده است: هر کس به برادر دینی خویش خیانت نماید، خداوند برکت را از روزیش بر می‌دارد و زندگیش را ویران می‌سازد و او را به خودش واگذار می‌کند و شفاعتی از او نخواهد شد

وسائل الشیعه ج۱۲ ص۲۱۰

 از اخــبــار آن دنیا بـا خـبــر شــویــد!

شفاعت ائمه (1)

ائمه از چه کسانی شفاعت نمی کنند؟

۱) کافرین

۲) منکران

۳) شکاکان

۴) مشرکان

پیامبر خدا (ص): نه شکّاکان و مشـرکان شـفـاعــت شوند و نه کافران

و منکران؛ بلکه شفاعت مخصوص مؤمنان یکتا پرست است.

میزان الحکمه ج۵ ص۵۸۷ به نقل از بحار الأنوار : ٨/۵٨/٧۵

۵) قدرتمند مستبد

۶) غالیان در دین

پیامبر خدا (ص): شفاعت من به دو کس نمی رسد: قدرتمند مستبد

و ستمگر و غلوّ کننده خارج شده از دین.

میزان الحکمه ج۵ ص۵۸۸ به نقل ازالخصال : ۶۳/۹۳

۷) ظالمان

پیامبر خدا (ص): شـفـاعت من درباره مرتکبانِ گناهان کبیره است،

به جز مشرکان و ستمگران .

میزان الحکمه ج۵ ص۵۸۸ به نقل از الخصال : ۳۵۵/۳۶

۸) سبک شمرندگان نماز

پیامبر خدا (ص): کسی که نماز را سبک بشمارد به شفاعت من 

دست نیابد، و به خدا سـوگـنـد که در کـنـار حـوض [کـوثر] بر من 

وارد نشود .

میزان الحکمه ج۵ ص۵۸۸

۹) کسانی که به شفاعت، ایمان ندارند

پیامبر خدا (ص): کسی که به شفاعت کردن من ایمان نداشته 

باشد، خداوند شفاعت مرا به او نرساند.

میزان الحکمه ج۵ ص ۵۸۷ به نقل از عیون أخبار الرِّضا : ١/١٣۶/٣۵

شرایط شفاعت شوندگان

 از اخــبــار آن دنیا بـا خـبــر شــویــد!

وسایل مورد نیاز در قبر

 از اخــبــار آن دنیا بـا خـبــر شــویــد!

حساب و کتاب دقیق

در روایتی از ابوسعید خدری آمده است که وقتی آیه

فَمَنْ یَعْمَلْ مِثْقالَ ذَرّة خَیْراً یَّرَهُ  فَمَنْ یَعْمَلْ مِثْقالَ ذَرّة شَرّاً یَّرَهُ

نازل شد عرض کردم ای رسول خدا آیا من همه اعمالم را می بینم؟

فرمود : آری گفتم : آن کارهای بزرگ را؟

فرمود: آری گفتم: کارهای کوچک کوچک را ؟ 

فرمود: آری عـرض کردم: ای وای بر من! مـادرم بـنـشیند و بـرای مـن

عزاداری کند !

فرمود: بـشـارت باد بر تـو ای ابـوسـعـیـد! زیـرا که حسنات، به ده برابر

حساب می شود، تا هفـتصد برابر، و خداوند برای هر کس که بخواهد

آن را هـم مـضـاعف مـی کند و امـا هـر گناه به اندازه یک گناه مجازات

دارد یا خداوند عفو می کند و بـدان احـدی با عـمـلش نـجـات نـخـواهد

یافت! (جز این که کرم خدا شامل او گردد)

عرض کردم حتی شما هم ای رسول خدا؟!!

فرمودند : حتی من، مگر اینکه خداوند مرا مشمول رحمتش سازد.          

تفسیر نمونه ، جلد ۲۷ ، صفحه ۲۳۲

عامل سقوط

آقای قرائتی:

حضرت محمد (ص) سوار خر شد، روز فتح مکه ، یک نفر گفت: آقا در شأن

شما نیست. بـیـا پـایـیـن! بـیـا پایـین! روز فتح مکه پـیغـمبر کسر شأنش نبود.

 حالا آقا رفته نمی‌دانم می‌خواهد یک کار جزئی انجام دهد ، شأنش... در شأن

من نیست که تالار کـوچـک بـگـیرید ، باید فلان تالار باشد. در شأن من نیست

فلان ماشین، خانه، کار... در شأن من نیست!

دل به هیچ‌ کس خوش نکن ، به پول دل خوش نکن ، می‌بـیـنی پـول داشـتی و

همین پول باعث ذلت تو شد ، به مدرک دکـترا دل خوش نکن ، مـمـکـن اسـت

همین مدرک دکترا عامل سقوط تو شود.

خدای کریم

شخصی نزد پیامبر (ص) آمد و عرض کرد: یا رسول الله! حساب بنده ها

در قیامت با چه کسی است؟

پیامبر (ص) فرمودند: با خودِ خدا،

آن شخص گفت: خیالم راحت شد، سپس بلند شد و رفت.

حضرت به اصحاب فرمودند: این شخص حقیقت مطلب را فهمید!

اصحاب به دنبال آن مرد رفتند و از او پرسیدند: چرا وقتی پیامبر فرمود

حساب بنده ها با خداست، گفتی خیالم راحت شد؟

آن مرد جواب داد: اَلکَریمُ اِذا قَدَر عَفا  شخص کریم وقتی قدرت انتقام

گرفتن پیدا می کند، می بخشد و عفو می کند.

آیت الله مجتهدی تهرانی

زنا برای همه اعضای بدن!

رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم فرمود:  

زنا برای همه اعضای انسان وجود دارد:

زنای چشم، نگاه به نامحرمان است

زنای زبان، سخن گفتن با نامحرمان به قصد لذت طلبی

زنای گوش، شنیدن سخن نامحرمان

و زنای دست، لمس بدن نامحرمان است.

بحار الانوار ، ج 104 ، باب 91 ، ص 31 تا 42

حیا

پیامبر اکرم (ص):

خداوند وقتی بخواهد بنده ای را هلاک کند حیا را از او میگیرد، وقتی حیا از او گرفته شد منفور میگردد.