انواع جان دادن انسان ها

انسان‌ها در هنگام جان دادن، به چهار دسته تقسیم می‌شوند:

1) مومنانی که راحت جان می‌دهند

حضرت علی (ع) می‌فرمایند:

هنگام مرگ مؤمنان، بشارتی به آنان داده می‌شود که چشمشان روشن شده و به مرگ علاقه پیدا کرده و راحت جان می‌دهد.[1]

 

2) مومنانی که به سختی جان می‌دهند

گاهی ممکن است یک مؤمن هم مراحل جان دادن سختی داشته باشد. این امر به این خاطر است که جان دادنش، کفّاره‌ی گناهانش شود.

پیامبر اکرم (ص) می‌فرماید:

مرگ (و سختی‌های آن) سبب جبران گناهان مؤمنین است[2]

 

3) کافرانی که راحت جان می‌دهند!

شاید قبول این امر برای ما سخت باشد که فرد مؤمنین به سختی جان به دهد اما یک شخص کافر جان دادن راحتی داشته باشد. با این حال باید بدانیم که این امر در آموزه‌های دینی ما آمده است. اما دلیل آن را هم برای ما توضیح داده‌اند. 

امام کاظم (ع) در این رابطه می‌فرمایند:

راحت مردن کافر، به خاطر تسویه حسابی است که خداوند نسبت به کارهای نیک آنان انجام می‌دهد و این آخرین لذت یا راحتی است که برای آنان است و آخرین ثواب حسنه‌ای است که برای آنان بوده است.[3]

 

4) کافرانی که به سختی جان می‌دهند

برای این دسته از کافران، جان دادن سخت در حقیقت شروع عذابی است که برایشان مهیا شده است.

---

[1] بحارالانوار، ج6  ص153   ح8

[2] بحارالانوار، ج6  ص151   ح3

[3] بحارالانوار، ج6  ص155   ح10

 از اخــبــار آن دنیا بـا خـبــر شــویــد!

زیرک ترین آدم ها

از امیرالمومنین علی(ع) پرسیدند:

زیرک ترین آدم ها کیست؟

فرمود: کسی که از خود برای بعد از مرگ حـسـاب بـکشد.

پرسیدند: چگونه؟

فرمود: چون صبح تا شب به کار و زندگی پرداخت، در شب 

به خود برگردد و بگوید:

ای نفس! 

امـروز روزی بود کـه بر تو گذشت ودیگر باز نمی گردد.

خـدا دربــاره ی ایـن روز از تـو خـــواهـد پــرسـیـد کـه:

آن را چـگونـه گــذرانـدی و در آن چه کـردی؟

آیــا بـــه یــــاد او و ســـپــاس از او بـــودی؟

آیا گره از کار فروبـسته ی مومنی گشودی؟ 

آیـــــا گــــرد غــــم از چـــهـــــره ای زدودی؟ 

آیــا...؟

بحار الانوار ج70 ص69

تردید

امام محمد باقر علیه‌السلام:

در نصایح لقمان به پسرش، آمده است که گفت:

پسرم ! اگر درباره مرگ تردید دارى، خواب را از خود دور کن، که نخواهى توانست و اگر درباره رستاخیز تردید دارى، بیدار شدن از خواب را از خود دور کن، که نخواهى توانست 

زیرا اگر اندیشه کنى، مى‏‌دانى که جان تو در دست دیگرى است و همانا خواب، به منزله مرگ است و بیدارى پس از خواب، به منزله بر انگیخته شدن پس از مرگ.

بحار الأنوار، ج 13 ص417

چرا از مرگ می ترسیم؟

راننده زمانى در جاده مى ترسد که 

یا بنزین ندارد، 

یا قاچاق حمل کرده،

یا اضافه سوار کرده،

یا با سرعت غیر مجاز رفته،

یا جاده را گم کرده،

یا در مقصد جایى را آماده نکرده،

و یا همراهانش نا اهل باشند...

اگر انسان براى بعد از مرگ خود،

زاد و توشه لازم را برداشته باشد،

کار خلاف نکرده باشد،

راه را بداند،

در مقصد جایى را در نظر گرفته باشد،

و دوستانش افراد صالح باشند،

و حرکتش طبق مقررات و مجاز باشد،

نگرانى نخواهد داشت!

استاد قـرائـتـی

حسین پناهی

یادآوری

امیرالمومنیــن علیه السلام :

در شگفتـم از کسی که می بینــد هر روز از جان و عُمــر او

      کاستـه می شود ، امّا بــرای مــرگ آماده نمی شود.

غـررالـحـکــم ، ج4 ، ص336

 

مرگ

   . . . چه بسیار کسانی که در آغاز روز بودند و به شامگاه نرسیدند و چه

  بسـیار کـسانی که در آغــاز شب بر او حسد میبردند و در پــایــان شب

  عزاداران به سوگشان نشستند . . .

نهج البلاغه حکمت 380

امام علی (علیه السلام) وقتى از جنگ صفین برگشت و به قبرستان

پشت دروازه کوفه رسید رو به مردگان کرد) فرمود :

اى ساکـنـان خانه هاى وحـشـت زا و محـلـه هـاى خالى و گـورهاى 

تاریک ، اى خفتگان در خـاک ، اى غـریـبـان ، اى تـنـها شـدگـان ، اى

وحـشــت زدگـان ، شما پیش از ما رفــتــیــد و ما در پى شما روانیم

و به شما خواهیم رسید.

اما خانه هایتان ! دیگران در آن سکونت گزیدند؛

و اما زنـانـتـان ! بـا دیــگــران ازدواج کـردنـد؛

و اما امـوال شما ! در میان دیگران تقسیم شد!

این خبرى است که ما داریم، حال شما چه خبر دارید؟

سپس به اصحاب خود رو کرد و فرمود:

بدانید که اگر اجازه سخن گفتن داشتند ، شما را خبر مى دادند که،

بهترین توشه ، تـــقـــوا است...

حکمت 130 نهج البلاغه