ﺯﻣﺎﻧﯽ ﻋﻠﻤﺎﯼ ﺍﻫﻞ ﺗﺴﻨﻦ ﻣﺮﺣﻮﻡ ﻋﻼﻣﻪ ﺍﻣﯿﻨﯽ ( ﺻﺎﺣﺐ ﮐﺘﺎﺏ ﺍﻟﻐﺪﯾﺮ)
ﺭﺍ ﺑﺮﺍﯼ ﺻﺮﻑ ﺷﺎﻡ ﺩﻋﻮﺕ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ . ﺍﻣﺎ ﻋﻼﻣﻪ ﺍﻣﯿﻨﯽ ﺍﻣﺘﻨﺎﻉ ﻣﯽ ﻭﺭﺯﺩ
ﻭ ﻗﺒﻮﻝ ﻧﻤﯽ ﮐﻨﺪ . ﺁﻧـﻬﺎ ﺍﺻـﺮﺍﺭ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ ﮐﻪ ﻋﻼﻣﻪ ﺍﻣﯿﻨﯽ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻣﺠﻠﺲ
ﺧﻮﺩ ﺑﺒﺮﻧﺪ .
ﺑﻪ ﻋﻠﺖ ﺍﺻﺮﺍﺭ ﺯﯾﺎﺩ ﻋﻼﻣﻪ ﺍﻣﯿﻨﯽ ﺩﻋﻮﺕ ﺭﺍ ﻣﯽ ﭘﺬﯾﺮﺩ ﻭ ﺷﺮﻁ ﻣﯽ ﮔﺬﺍﺭﺩ
ﮐﻪ ﻓﻘﻂ ﺻـﺮﻑ ﺷـﺎﻡ ﺑﺎﺷﺪ ﻭﻫﯿﭻ ﮔﻮﻧﻪ ﺑـﺤـﺜـﯽ ﺻﻮﺭﺕ ﻧـﮕـﯿـﺮﺩ ﺁﻧﻬﺎ ﻧﯿﺰ
ﻣﯽ ﭘﺬﯾﺮﻧﺪ . ﭘﺲ ﺍﺯ ﺻﺮﻑ ﺷﺎﻡ ﯾﮑﯽ ﺍﺯ ﻋـﻠﻤـﺎﯼ ﺍﻫـﻞ ﺳـﻨـﺖ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺁﻥ
ﺟﻤﻊ ﺯﯾﺎﺩﯼ ﺍﺯ ﻋﻠﻤﺎ ﻧﺸﺴﺘﻪ ﺑﻮﺩ (ﺣﺪﻭﺩ 70 ﺍﻟﯽ 80 ﻧﻔﺮ) ﻣﯽ ﺧﻮﺍﺳﺖ
ﺑﺤﺚ ﺭﺍ ﺷﺮﻭﻉ ﮐﻨﺪ ﮐﻪ ﻋﻼﻣﻪ ﺍﻣﯿﻨﯽ ﮔﻔﺖ : ﻗـﺮﺍﺭ ﻣﺎ ﺍﯾـﻦ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺑﺤﺜﯽ
ﺻﻮﺭﺕ ﻧﮕﯿﺮﺩ ...
ﺍﻣﺎ ﺑﺎﺯ ﺁﻧﻬﺎ ﮔﻔﺘﻨﺪ : ﭘـﺲ ﺑـﺮﺍﯼ ﻣﺘـﺒﺮﮎ ﺷﺪﻥ ﺟﻠﺴﻪ ﺍﺯ ﻫﻤﯿﻦ ﺟﺎ ﻫﺮ ﻧﻔﺮ
ﯾﮏ ﺣﺪﯾﺚ ﻧﻘﻞ ﮐﻨﺪ ﺗﺎ ﻣﺠﻠﺲ ﻧﻮﺭﺍﻧﯽ ﮔﺮﺩﺩ . ﺿﻤﻨﺎً ﺗﻤﺎﻡ ﺣﻀﺎﺭ ﺩﺭ ﺟﻠﺴﻪ
ﺣﺎﻓﻆ ﺣﺪﯾﺚ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﻭ ﺣﺎﻓﻆ ﺣﺪﯾﺚ ﺑﻪ ﮐﺴﯽ ﮔﻔﺘﻪ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ ﮐﻪ ﺻﺪ ﻫﺰﺍﺭ
ﺣﺪﯾﺚ ﺣﻔﻆ ﺑﺎﺷﺪ. ﺁﻧﺎﻥ ﺷﺮﻭﻉ ﮐﺮﺩﻧﺪ ﯾﮑـﯽ ﯾـﮑﯽ ﺣـﺪﯾﺚ ﻧـﻘـﻞ ﮐـﺮﺩﻧﺪ ﺗﺎ
ﺍﯾﻨﮑﻪ ﻧﻮﺑﺖ ﺑﻪ ﻋﻼﻣﻪ ﺍﻣﯿﻨﯽ ﺭﺳﯿﺪ .
- ۱ نظر
- ۰۵ ارديبهشت ۹۳ ، ۰۶:۴۷