علی ابن ابیطالب (ع) در معرفی گروهی فرمود: شیطان، ابتدا از راه مکروهات و آنگاه از راه معاصی صغیره و سپس از راه معاصی کبیره در دل انسان نفوذ می کند و وقتی نفوذ کرد، در حریم دل آشیانه ساخته، لانه می کند و به تدریج تخم گذاری می نماید و این تخم ها تبدیل به جوجه می شود و او جوجه های خود را می پروراند؛ آنگاه فضای دل، جای طیور شیطنت می شود و چنین انسانی، مجری دستورهای شیطان می شود؛ به طوری که شیطان با چشم اینها نگاه می کند و با زبان اینها سخن می گوید و انسان مجبور می شود که زبان را در اختیار ابلیس قرار دهد؛ زیرا زمام فرمان و اراده، در دست دیگری است.
برگرفته از کتاب انتظار بشر از دین، حضرت آیت الله العظمی جوادی آملی، ص105
