شکر

  

  از شخصی پرسیدند: روزها و شب هایت چگونه می گذرد؟

  با ناراحتی جواب داد: چه بگویم! امروز از گرسنگی مجبور شدم

  کوزه ی سفالی که یادگار سیصد ساله ی اجدادم بود بفروشم

  و نانی تهیه کنم...

  گفت: خداوند روزی ات را سیصد سال پیش کنار گذاشته

  و تو اینگونه ناشکری می کنی؟!!

خدایا

♥خدایـــــــــــــا♥

بابت هر شـبی که بی شکر سر بر بالین گذاشتم؛

بابت هر صبـحی که بی سلام به تو آغاز کردم؛

بابت لحظات شادی که به یادت نبودم؛

بابت هر گره که به دست تو باز شد و من به شانس نسبتش دادم؛

بابت هر گره که به دستم کور شد و مقصر را »تو« دانستم؛

مرا ببخش ...