موسى علیه السلام از جانب حضرت حق به چهار چیز وصیت شد که
بر تمام مردم واجب است به این چهار حقیقت توجّه کنند :
1ـ تا نمیدانى خـداونـد تو را آمـرزیـده به عیوب مردم کار نداشته باش
بلکه در فکر وسیله آمرزش خویش باش.
2ـ تا نمیدانى گنجهاى خزائن من تمام شده از براى روزى غصه مخور
که آنچه مقدر توست به آن میرسى .
3 ـ تا نمیـدانى سلـطـنـت و حکومت من خاتمه پیدا کرده به کـسـى
امیدوار مباش .
4 ـ تا خبر مرگ شیطان این دشمن خطرناک به تو نرسیده از مکر او
ایمن مباش .
به حضرت وحى شد :
مـرا دوسـت داشـتـه باش و مردم را نیز به محبـت مـن آراسته کن.
عرضه داشت : تو میدانى که تو را از همه بیشتر دوست دارم ، اما
بندگانت را چگونه به محبتت بخوانـم ؛ پاسـخ آمد نعمتهایى را کـه
به آنها دادهام به یاد آنان آر تا قدردان نعمت شوند و از این طـریق
به من علاقه مند گردند ؛ زیرا دلها به احسان صید میشود.
برگرفته از کتاب حکایتهای عبرت آموز استاد حسین انصاریان