قلب

امام علی(ع) فرمود: به رگ هاى درونى انسان پاره گوشتى آویخته که

شـگرف ترین اعضاى درونى اوست و آن قــلــب است که چیزهایى از

 حکمت و چیزهایى متفاوت با آن ، در او وجود دارد. 

پــس

اگر در دل امـــیـــدى پــــدیـــد آیــد ، طــمــع آن را خـــوار گـــردانــــد

اگر طـــمــــع بــــر آن هــــجــوم آورد حــــرص آن را تـــبـــاه ســازد

اگر نومیدى بر آن چیره شود ، تأسف خوردن آن را از پـاى در آورد

اگر خـشـمـنـاک شـود کـیـنـه تـوزى آن فـزونى یـابـد و آرام نـگـیرد

اگر بــه خـشـنـودى دســت یـابـد ، خـویـشـتـن دارى را از یــاد بـرد

اگر تــرس آن را فــراگــیــرد پـرهـیـز کـردن آن را مشـغـول سـازد

اگر بــه گـــشــایــشــى بـــرســد ، دچـــار غــفــلـت زدگــى شـــود

اگر مـالـى بـه دسـت آورد ، بـى نـیـازى آن را بـه ســرکشى کـشـاند

اگر مـصـیـبـت نـاگـوارى بـه آن رسـد ، بى صـبـرى رسوایـش کند

اگـر بــه تـهـیـدسـتـى مـبـتـلا گـردد ، بــلاها او را مـشـغــول ســازد

اگر گـرسـنـگـى بـى تابش کـنـد ، نـاتـوانــى آن را از پــاى در آورد

اگر زیــــادى ســـیـــر شـــود ، ســــیـــرى آن را زیــــان رســـانـــد

 پــس

 هر گونه کندروى براى آن زیانبار ، و هرگونه تندروى براى آن فساد آفرین است.